หากจะสร้างมูลค่าให้อาหารสักจานต้องไม่ใช่แค่รสชาติ หรือกินอิ่มและคุ้มราคาเท่านั้น แต่ต้องมีสิ่งที่มากกว่าประกอบอยู่ด้วย แนวทางนี้จะพบเห็นได้ในประเทศญี่ปุ่น อย่างเมื่อครั้งได้มีโอกาสไปประเทศญี่ปุ่น ได้เห็นกับตาตัวเองถึงความละเอียดและพิถีพิถันในการรับประทานอาหารซึ่งมีผลต่อความรู้สึกของลูกค้าเป็นพิเศษ …ความละเอียดและพิถีพิถันนี้เป็นสิ่งที่ร้านอาหารเตรียมไว้สำหรับผู้มาเยือนโดยเฉพาะ เป็นแนวทางนำมาแบ่งปันเพื่อนๆ นำไปประยุกต์ให้เข้ากับสไตล์ร้านอาหารของตัวเอง
หากไม่นับรวมรสชาติอาหารที่ถูกปากคนไทยหลายๆ คน อุปกรณ์การรับประทานอาหารของชาวญี่ปุ่นเป็นการแสดงถึงความใส่ใจได้อย่างน่าสนใจ ร้านอาหารสไตล์ญี่ปุ่นดั้งเดิมที่ปูด้วยเสื่อตาตาเมะส่วนใหญ่จะมีผ้าเช็ดมือ (ร้อนหรือเย็น) เตรียมไว้ให้ลูกค้าเสมอความใส่ใจที่ว่าไม่ได้ตามมาด้วยราคาที่แพงสูงลิ่วเสมอไปเพราะเมื่อคำนวณราคาออกมาแล้ว ขนหน้าแข้งก็ยังไม่ร่วงแม้แต่ในร้านอาหารสไตล์กินเร็วไปเร็วก็ยังมีอ่างล้างมือและกระดาษเช็ดมือวางไว้ให้เห็นกันจะจะ บางร้านถึงขนาดอยู่ตรงประตูทางเข้าร้านเลยด้วยซ้ำไป
นอกจากความสะอาด ยังมีความเพลิดเพลินทางสายตาขณะรับประทานอาหารด้วยภาชนะใส่อาหาร วัสดุตกแต่งจาน และการจัดวาง ที่สอดรับกับอาหารแต่ละอย่างบอกตรงๆ เลยว่า ด้วยราคาอาหารที่ไม่หนีจากร้านอาหารญี่ปุ่นทั่วไปในเมืองไทย แต่สีสัน สไตล์และลวดลายของภาชนะทำให้เมื่อกินเข้าไปแต่ละคำ…มันรู้สึกแพงมาก สิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ช่วยเพิ่มูลค่าให้อาหารจานนั้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
การทำให้อาหารมีลูกเล่น…ต้องทำอะไรสักอย่างก่อนจะรับประทานได้ เช่น เมนูข้าวต้มง่ายๆ ที่เราต้องรินน้ำร้อนจากกาลงใส่ชามเอง หรือข้าวหุงหม้อเล็กๆ ที่กว่าจะกินได้ต้องรอให้ข้าวสุกก่อนรวมทั้งห้องล็อคเกอร์สำหรับวางรองเท้าที่จัดสรรไว้อย่างเป็นสัดส่วน สิ่งเหล่านี้เป็นงานบริการที่ส่งผลกระทบต่อการรับรู้ทางความรู้สึกโดยเฉพาะทำให้ลูกค้ารู้สึกได้ถึงความเป็นคนพิเศษประทับใจและอยากกลับมาอีก
เมื่อย้อนกลับมานึกถึงร้านอาหารในบ้านเรา เดี๋ยวนี้เริ่มมีร้านประเภท Chef’s Table เพิ่มขึ้น ซึ่งจัดเป็นประเภทร้านอาหารเสิร์ฟประสบการณ์ความพิเศษให้กับลูกค้าเช่นกัน วันนี้จึงทิ้งโจทย์ให้เพื่อนๆ ลองคิดกันต่อว่าร้านของเรานำเสนอความเป็นพิเศษให้ลูกค้าบางแล้วหรือยัง ไม่ว่าจะเป็น Story ต่างๆ พิธีกรรมก่อน ระหว่างและหลังการรับประทาน สิ่งเหล่านี้คือจุดแข็งอย่างหนึ่งที่เราสร้างได้
แอดมิน…แอมป์