สูตรความสำเร็จ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ “วัฒนพานิช เฮียสำ“ ต้นกำเนิดเชลล์ชวนชิม

วันก่อนผ่านไปแถวเอกมัยเจอร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อชื่อ วัฒนาพานิชวันก่อนโน้นผ่านไปแถวงามวงศ์วานก็เจอร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อชื่อ วัฒนาพานิชและยังมีอีกหลายร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อชื่อ วัฒนาพานิช “แต่” ย้ำว่าแต่ ผมกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อร้านไหนๆก็ไม่เคยอร่อยเท่าร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อชื่อ “วัฒนาพานิช” อยู่ถนนนวมินทร์ใกล้โรงเรียนโสมาภา 2 อร่อยทั้งน้ำ ทั้งเนื้อ โดยที่ไม่ต้องปรุงแม้แต่ตับ ม้าม ที่ผมมักจะกินไม่ลงเพราะเจอหลายๆ ร้านทำมีกลิ่นสาบแต่ร้านนี้กินไม่เหลือ อร่อยถึงใจ

ประเด็นที่ผมอยากกล่าวถึงไม่ได้อยู่ที่รสชาติความอร่อยเพราะเรื่องนั้นคนในวงการนักกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อรู้กันดีว่า ร้านนี้คือหนึ่งในที่สุดก็ถึงขนาดเป็นร้านต้นกำเนิดตราเชลล์ชวนชิม แม่ช่อยนางรำก็การันตีตลอดกาล ไม่นับอีกสารพัดตรารับประกันความอร่อยเรื่องที่น่าสนใจอยู่ที่ตรงนี้มากกว่านั่นคือ ทำอย่างไรจึงรักษาความสำเร็จมาได้ยาวนานมากกว่า 50 ปี

มีโอกาสได้นั่งนั่งจับเขาคุยกันอย่างออกรสชาติกับ “เฮียสำ” เจ้าของราน ดูภายนอกเฮียแกอาจดูดุ แต่ถ้าลองได้คุยกันแล้วละก็ ถูกคอแทบจะเลิกนัดอื่นๆ เลยเพราะเฮียแกคุยสนุก แถมมีเรื่องราวน่าสนใจมากมากเห็นดูออกจีนจ๋าๆ แต่พูดภาษาปะกิตไฟแลบเลยเพราะตอนสมัยสงครามโลก เฮียมีหน้าที่เป็นคนขับรถให้พวกฝรั่งเลยครูพักลักจำเรียนรู้ภาษาอังกฤษจนคล่อง

กลับมาที่สูตรความสำเร็จของเฮียสำไม่มีอะไรมาก เป็นสูตรที่ง่ายจริงๆ แต่คนทำร้านอาหารยุคนี้มักมองว่ายากนั่นคือ ออกตลาดคัดเนื้อ คัดวัตถุดิบด้วยตัวเอง หมักเอง ปรุงรสชาติเอง จัดแต่งหน้าร้านให้เรียกแขกดูแลความสะอาดในร้านไม่ให้มีแม้แต่ฝุ่นตามขอบโต๊ะ เสิร์ฟอาหารในปริมาณที่ลูกค้ารู้สึกคุ้มค่า แน่นอนว่า ความอร่อยคือหัวใจ

เฮียสำเล่าให้ฟังว่า มีหลายคน มาขอเรียนสูตร เฮียก็ไม่เคยหวง ให้มาเรียนฟรี กินนอนที่บ้านแต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ รสชาติไม่เหมือนที่ต้นตำรับเพราะความลับที่หลายคนไม่รู้อยู่ที่หัวเชื่อน้ำซุป ซึ่งเฮียบอกว่า จะต้องมีน้ำซุปติดหม้อเป็นหัวเชื้อไว้เสมอแต่ต้องเก็บอย่างดี ให้สะอาด

ส่วนสูตรความอร่อยของเนื้อไม่มีอะไรมากเฮียบอกว่าขอเพียง ได้เนื้อ เครื่องใน สด คุณภาพดีมา ทำอะไรก็อร่อย

ร้าน “วัฒนาพานิช เฮียสำ” เป็นร้านเล็กๆ มีไม่กี่โต๊ะ แต่เต็มทุกโต๊ะ ทุกวันอัตราหมุนเวียนต่อโต๊ะมีอยู่ตลอดเวลาใครเคยไป ก็จะเห็นบรรยากาศคึกคัก ชวนนั่ง ชวนกิน