วันนี้ผมมีบทสัมภาษณ์ในประเด็นน่าสนใจของ CEO พันล้าน คุณสุรชัย ชาญอนุเดช ผู้ก่อตั้งซานตา เฟ่ สเต็กมาแบ่งปันให้เพื่อนๆ ผู้ประกอบการร้านอาหารได้ติดตามกัน เป็นเรื่องราวส่วนหนึ่งในหลายๆ เรื่องที่ผมได้มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับคุณสุรชัย เพื่อนำประสบการณ์มุมมอง วิธีคิด และวิธีการของคุณสุรชัยมาเรียบเรียงเป็นหนังสือคู่มือให้กับว่าที่ CEO พันล้านคนต่อๆ ไป หนังสือเล่มนี้มีชื่อว่า ไปให้ถึงคำว่า “ใช่”
ในตอนนี้ผมขอหยิบเอาเรื่องที่คิดว่า หลายๆ คนที่ทำธุรกิจไม่เฉพาะแต่ธุรกิจร้านอาหารอาจกำลังประสบปัญหากันอยู่ นั่นก็คือ เรื่องของ “หุ้นส่วน” ใครที่เจอปัญหานี้ต้องบอกว่า เป็นอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันเลยทีเดียว มาดูกันว่า คนสำเร็จอย่างคุณสุรชัยมีเทคนิคการบริหารหุ้นส่วนอย่างไร ต้องบอกว่า เป็นเทคนิคที่หลายๆ คนอาจไม่ได้นึกถึง ซึ่งคุณสุรชัยให้ชื่อเทคนิคการบริหารหุ้นส่วนไว้ว่า “เอาน้อย แต่ได้มาก” ไปติดตามกันเลย
การมีหุ้นส่วน มันไม่สำคัญว่าเราได้เท่าไร องค์กรเติบโตอย่างมั่นคงและราบรื่น คือสิ่งสำคัญมากกว่า
“ทำธุรกิจยุคนี้หุ้นส่วนนับว่ามีความสำคัญและมีความจำเป็น เพราะนอกจากจะช่วยเติมเต็มความสามารถที่ตัวเราไม่มีแล้ว การมีหุ้นส่วนยังหมายถึงโอกาสได้เงินทุนเพิ่มขึ้น และยังเป็นการสร้างเครือข่ายทางธุรกิจที่ดีด้วย บริษัทยักษ์ใหญ่จำนวนไม่น้อย แม้เบื้องหน้าความสำเร็จเราจะเห็นบทบาทของคนคนเดียว แต่เบื้องหลังคือการสนับสนุนที่ดีของหุ้นส่วน แต่จุดเริ่มต้นความล้มเหลวของธุรกิจที่มีหุ้นส่วน ก็มักเกิดจากความแตกแยกของหุ้นส่วน และความแตกแยกนั้นมักมาจากการบริหารหุ้นส่วนที่ผิดพลาด”
“ที่ซานตา เฟ่ สเต๊ก สำเร็จได้วันนี้ ก็เพราะการสนับสนุนที่ดีของหุ้นส่วน ถ้าไม่มีหุ้นส่วนช่วยเหลือผมคงผ่านวิกฤติการเงินมาได้ยาก ผมจึงเป็นคนที่ชอบการทำธุรกิจแบบมีหุ้นส่วน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะไม่ต้องการแบกความรับผิดชอบไว้คนเดียว หลายคนช่วยกันคิด ช่วยกันทำ มันสนุกกว่า”
“ข้อดีของการมีหุ้นส่วนสำหรับผมอีกข้อหนึ่งก็คือ มันช่วยให้ผมกล้าใช้เงินในส่วนของสวัสดิการและการให้ผลประโยชน์กับพนักงานมากขึ้น เพราะมันไม่ใช่เงินของผมคนเดียว เช่น สิ้นปีผมต้องจ่ายโบนัสให้พนักงาน 1 ล้านบาท ถ้าบริษัทมีผมเป็นเจ้าของคนเดียว เงิน 1 ล้านทำให้คิดหนักได้เหมือนกัน แต่เมื่อเป็นหุ้นส่วน 1 ล้านบาทก็เฉลี่ยตามสัดส่วนของหุ้น ถ้าผมถือหุ้นน้อยก็ถูกแบ่งไปน้อย”
“ถึงแม้ผมจะเป็นผู้ก่อตั้งองค์กร เป็นผู้เริ่มต้นสร้างแบรนด์ซานตา เฟ่ สเต๊ก แต่ผมเลือกที่จะไม่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่สุด ผมมีความเชื่อว่า การทำธุรกิจแบบมีหุ้นส่วน วิธีบริหารหุ้นส่วนไม่ให้เกิดปัญหาคือ ทำให้เกิดความยุติธรรมระหว่างหุ้นส่วนด้วยกัน ซึ่งความรู้สึกยุติธรรมในความคิดของหุ้นส่วนจะเกิดก็ต่อเมื่อเขาถือหุ้นหรือได้ผลตอบแทนมากกว่าคนอื่น ถ้าเมื่อไหร่หุ้นส่วนถือหุ้นเท่ากัน การบริหารหุ้นส่วนจะทำได้ยากมาก เพราะเมื่อถึงจุดที่มีปัญหาจะไม่มีใครฟังใคร”
ผมจึงเลือกถือหุ้นน้อยกว่า เพราะเป้าหมายของผมคือการเติบโตที่เข้มแข็งขององค์กร การได้ผลตอบแทนก็เป็นไปตามสัดส่วนของหุ้นตามปกติ
“และอย่างที่บอก ผมได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากหุ้นส่วน การบริหารจัดการทุกอย่าง รวมถึงนโยบายต่างๆ ผมได้รับสิทธิ์ขาดในการจัดการโดยหุ้นส่วนไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวเลย ตัวผมเองก็ทำงานเต็มที่โดยยึดเป้าหมายขององค์กร ไม่ได้ทำงานตามสัดส่วนหุ้นที่ถือ และเมื่อผลงานการบริหารออกมาดี การยอมรับในหุ้นส่วนต่อตัวผมในฐาน CEO ก็เป็นไปด้วยดี ธุรกิจก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น เป็นวิธีบริหารหุ้นส่วนสไตล์เอาน้อยแต่ได้มากของผม สิ่งที่ผมได้คือ ได้รับการสนับสนุนที่ดีทั้งด้านการเงิน ที่ปรึกษา และเครือข่ายธุรกิจ โดยไม่มีความขัดแย้งเกิดขึ้น ซึ่งมีส่วนทำให้องค์กรเติบโตอย่างรวดเร็วบนพื้นฐานที่เข้มแข็ง”
“ประเด็นที่ผมจะบอกคือ หลายครั้งคนเราก็เอาแต่จับจ้องที่ผลประโยชน์เฉพาะหน้ามากเกินไป ทำให้เกิดปัญหาทับถมโอกาสหายไปจนหมด ดังนั้น ถ้าไม่อยากมีปัญหาเรื่องหุ้นส่วน ก็จงอย่าลืมว่า…
ความยุติธรรมในความคิดของหุ้นส่วนคือ การที่เขาถือหุ้นหรือได้ผลตอบแทนมากกว่าเรา
ไม่มีบทสรุปใดๆ ครับ เพียงแต่ขอตอกย้ำอีกครั้งว่า นี่เป็นวิธีคิด และวิธีการ ที่คนสำเร็จในการบริหารธุรกิจซึ่งเริ่มต้นจากศูนย์กลายเป็นกิจการพันล้านในวงการธุรกิจร้านอาหารของบ้านเรา
